Inskrypcje za kotarą -wirtualny spacer po Kościele Pokoju w Świdnicy? Już niebawem!

Empory, loże, małe organy… Niebawem każdy będzie mógł zobaczyć z bliska miejsca w Kościele Pokoju dotąd dostępne tylko dla specjalistów. Wirtualny spacerowicz będzie mógł zatrzymać się na ośmiu punktach obserwacyjnych i przyjrzeć się szczególnie interesującym detalom.

Wirtualny spacer jest częścią „Wirtualnego Projektu Kościoła Pokoju w Świdnicy” wpisanego w projekt „Konserwacja i renowacja drewnianego obiektu zabytkowego UNESCO – Kościoła Pokoju w Świdnicy, w celu ochrony dziedzictwa kulturowego”.

Zakończyła się już cyfrowa inwentaryzacja wnętrza: zostało wymierzone i sfotografowane we wszystkich przekrojach i rzutach, wraz z dokładną mapą lóż i ławek. Specjaliści zajmują się teraz, za pomocą skanowania i fotogrametrii, jego modelowaniem. Modele 3D niektórych elementów są już gotowe, m.in. loża Hochbergów, filary, słupy, dwa małe epitafia, gazony. Na szkieletowy model całości wnętrza w 3D są teraz nakładane tekstury, czyli cyfrowy obraz powierzchni, np. drewna, polichromii.

– Zajmie nam to jeszcze dwa-trzy miesiące, to bardzo żmudna praca – mówi konserwator Ryszard Wójtowicz. – Korzystamy z niebywale szybkiego komputera, który pozwala nam na przetwarzanie olbrzymich plików, gigantycznych ilości danych.

Wirtualny obraz będzie podstawą do wirtualnego spaceru, ale także cyfrowym archiwum do dalszych projektów. Całość zakończy się w lipcu 2020 roku. Konserwatorzy przy okazji skatalogowali wszystkie inskrypcje, w wersji niemieckiej i polskiej. Jedna z nich, przy ambonie na wysokości pierwszego piętra empor, była wcześniej mylnie zinterpretowana. Zakryta do połowy werystycznie namalowaną kotarą, zawiera napis, który autor przewodnika L. Worthmann w 1902 roku uznał za cytat z 1 Listu do Tymoteusza. – Inskrypcja jest na cienkiej desce przybitej tak dużą ilością gwoździ, że nie zdecydowaliśmy się jej zdjąć do bardziej szczegółowych badań. Udało nam się jednak ustalić, że przestrzeń tej kwatery została wtórnie wypełniona dwiema historycznymi deskami, na których odczytaliśmy fragmenty cytatów, w górnej części z Listu św. Jakuba, w dolnej zaś z 2 Listu do Koryntian – opowiada konserwator. – Zestawienie to jest nielogiczne i nieoryginalne, niemniej zawiera cząstki napisanych w XVII wieku inskrypcji, jakkolwiek nie tworzą one spójnej całości. Dla zachowania tego nietypowego śladu przemian historycznych w kościele postanowiliśmy jednak zakonserwować i zachować oba fragmenty, przy czym w dokumentacji konserwatorskiej zamieszczamy dokładny opis i prezentację zmian w tym małym detalu dekoracji świątyni – dodaje Ryszard Wójtowicz.