Otrzymaliśmy zaproszenie z wrocławskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, do uczestnictwa i jak się domyśleliśmy zarejestrowania uroczystości odsłonięcia tablicy pamięci, poświęconej więźniom politycznym stanu wojennego 1981.
Zaskoczyło mnie użycie w tym dokumencie słowa „memoratywnej”, sprawdziłem w Słowniku Języka Polskiego by upewnić się, że nie jest to błąd i cóż tam czytamy?
Trochę mnie to zdziwiło ale po głębszej zadumie, stwierdziłem, że autor dobrze wie co robi.
Uroczystość odsłonięcia owej tablicy odbyła się przy południowym murze aresztu śledczego, gdzie umocowana została granitowa tablica z dość nieczytelnie wykonanym tekstem, przy czy zamocowana na wysokości dobrych 2,5 metra. Chyba dla tego, by obywatele jej nie zniszczyli? Ciekawe komu mogłoby zależeć na uszkodzeniu takiego obiektu. No ale przyzwyczailiśmy się, że panujący nam obecnie najwyraźniej wolą się przed narodem zabezpieczać. Świadczą o tym przecież obrazki z telewizora.
Ale dość wyzłośliwiania się, uroczystość była godna, goście zaproszeni szacowani, wystąpienia polityków dyskusyjne… tak myślę, choć pewnie są ludzie którym się one podobały i należy to uszanować.
Natomiast bardzo mocno chciałbym podkreślić, ze wystąpienia dwóch byłych więźniów tego aresztu w czasie stanu wojennego, w moim odczuciu wystąpiło godnie, ratując resztkę apolityczności tej imprezy, Marek Kowalski poprosił o minutę ciszy dla uczczenia tych z byłych internowanych, których już z nami nie ma a Bolesław Marciniszyn zakończył swoje krótkie wystąpienie żartem skierowanym do ministra Michała Dworczyka, skoro macie sporo pieniędzy, zburzcie to coś za naszymi plecami i postawcie porządny areszt…
Szczegóły w naszej pełnej relacji z uroczystości, przepraszamy za jakość dźwięku, lepiej na tej hałaśliwej ulicy nie dało się.
Wojciech Seńków
