Zasłużeni dla miasta Świdnicy
Krystyna Bartela od 1977 roku pełniła funkcję Dyrektora Miejskiej Biblioteki Publicznej w Świdnicy nieprzerwanie przez 29 lat. Wieloletnia praca na rzecz biblioteki owocowała w liczne inicjatywy i działania na rzecz rozwoju i upowszechniania kultury w naszym mieście. Pod kierunkiem Krystyny Barteli biblioteka z powodzeniem realizowała podstawowe cele statutowe, jak również dodatkowe o charakterze instrukcyjno-metodycznym, wydawniczym, edukacyjnym, popularyzatorskim. Zaangażowanie w pracę zawodową wpływało na dynamiczny rozwój jednostki przez blisko 30 lat. Biblioteka w Świdnicy wielokrotnie uznawana była za prężną instytucję kultury nie tylko w mieście, ale również na poziomie województwa i kraju. Kierunki rozwoju biblioteki nakreślone przez Krystynę Bartelę miały często charakter innowacyjny i wyprzedzały ogólnie przyjęte i aktualnie realizowane w innych bibliotekach.
Działalność Krystyny Barteli w zakresie upowszechniania kultury przejawiała się nie tylko na polu zawodowym. Była wieloletnim członkiem Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz Towarzystwa Regionalnego Ziemi Świdnickiej. Zaangażowanie jej przekładało się również na pełnienie ważnych funkcji we władzach powyższych stowarzyszeń. Krystyna Bartela za pracę na rzecz biblioteki otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi, Złotą Odznakę Stowarzyszenia Bibliotekarzy Polskich oraz odznaczenie Zasłużony Działacz Kultury.
Krystyna Bartela jako członek Towarzystwa Regionalnego Ziemi Świdnickiej od lat siedemdziesiątych XX wieku uczestniczy w pracach Rady Programowej oraz Zarządu Towarzystwa. Z jej inicjatywy towarzystwo znalazło lokum w bibliotece, co przyczyniło się do nieprzerwanej jego działalności. Przejęła też opiekę nad zbiorami archiwalnymi towarzystwa. Organizowała wystawy prezentujące sławnych i wybitnych świdniczan, m.in. dr. Jana Wysockiego, ks. Dionizego Barana.
Jest osobą znaną w świdnickim środowisku, zwłaszcza wśród ludzi kultury, literatury i sztuki. Jest aktywnym członkiem zespołów redakcyjnych: „Rocznika Świdnickiego” i „Encyklopedii Świdnicy”. Z jej inicjatywy przez dłuższy czas zamieszczano w kolejnych tomach „Rocznika Świdnickiego” wkładkę poetycką zawierającą utwory świdnickich poetów. Była też inspiratorką konkursu dla świdniczan na wspomnienia „Moje dwie małe ojczyzny”. Zorganizowała spotkania członków Towarzystwa Regionalnego Ziemi Świdnickiej z autorami
i ich rodzinami. Wspomnienia te zostały wydrukowane w 2013 r. Krystyna Bartela była współautorką wystawy przygotowanej z okazji 50-lecia towarzystwa. Brała udział w spotkaniach z młodzieżą szkolną i seniorami, przybliżając im historię miasta i jego osiągnięcia kulturalne. Współorganizowała dla młodzieży szkolnej konkursy wiedzy o mieście oraz konkursy recytatorskie poezji twórców świdnickich.
Jan Czałkiewicz – świdniczanin, który swoją przygodę ze sportem rozpoczął od koszykówki. Brał czynny udział w rozgrywkach jako junior i senior odnosząc pierwsze sukcesy pod wodzą takich trenerów jak: Henryk Zając, Ryszard Paluszek, Jerzy Lepak. W latach 1984-1992 pełnił funkcję kierownika drużyny siatkówki kobiet w Miejskim Klubie Sportowym „Polonia” Świdnica. Organizował wszelkiego rodzaju zawody grup młodzieżowych i II ligi. Organizował i opracowywał terminarze rozgrywek. Ściśle współpracował z kierownictwem DZPS Wrocław. Wraz z Andrzejem Ząbkiem kontynuowali siatkarskie tradycje rozpoczęte przez Tadeusza Ząbka. Był związany emocjonalnie z klubem, angażował się w pracę wychowawczą młodzieży i współpracował z rodzicami. Nadzorował sportowy rozwój zawodniczek. Przyczynił się do wyszkolenia wielu utalentowanych siatkarek m.in.: Sylwii Wychowanek, Iwony i Katarzyny Lepak, Doroty i Anny Świeniewicz, Anny i Bogumiły Barańskich, Magdaleny Sadowskiej.
Jan Czałkiewicz organizował w Świdnicy turnieje sportowe o randze ogólnopolskiej juniorek i kadetek, które walczyły o najwyższe lokaty.
Wraz z redakcją „Wiadomości Świdnickich” organizował Bale Sportowców i Trenerów.
Od 1995 r. do 2003 był kierownik Działu Obiektów Sportowych w Świdnickim Ośrodku Sportu i Rekreacji, gdzie w sposób znaczący przyczynił się do organizacji wielu imprez sportowych. W pracy wykorzystuje wieloletnie doświadczenie, imponując trafnymi decyzjami. Swoich współpracowników potrafił zaangażować w pracę i inicjował wiele nowych przedsięwzięć.
Jako doświadczony zawodnik, pracownik Świdnickiego Ośrodka Sportu i Rekreacji
oraz działacz, przyczynia się do popularyzacji sportu i rozwój kultury fizycznej na trenie Świdnicy i Dolnego Śląska. W 1995 r. został wyróżniony brązowym medalem Polskiego Komitetu Olimpijskiego.
W środowisku lokalnym jest postrzegany jako osoba pozytywna, niezwykle pracowita, z ogromnym zaangażowaniem w organizację imprez sportowych.
Jan Masłowski to były zawodnik, trener, pedagog, wychowawca, długoletni działacz sportowy
i samorządowiec. Swoją karierę sportową rozpoczął od uprawiania lekkoatletyki w Miejskim Klubie Sportowym „Polonia” Świdnica. Jako nastolatek był jednym z najlepszych dolnośląskich stu i dwustumetrowców. Po zakończeniu kariery zawodniczej pracował jako trener. Wraz z nieżyjącym już Andrzejem Staufferem wychował między innymi Andrzeja Kupczyka – olimpijczyka z Igrzysk Olimpijskich w Monachium w 1972 roku w biegu na 800 metrów. Przygodę z piłką ręczną rozpoczął w klubie „Świdniczanka”. W 1974 roku był jednym z założycieli Zakładowego Klubu Sportowego Elmot Świdnica i pierwszym jego trenerem.
Od tego czasu nieprzerwanie związany jest ze świdnicką piłką ręczną, aktualnie urzędujący i honorowy prezes Świdnickiego Klubu Piłki Ręcznej, będącego kontynuatorem Elmotu i Bel-Polu Świdnica. Wychował wiele pokoleń świdnickich piłkarzy ręcznych.
Sukcesy jakie świdnicka piłka ręczna osiągała, niewątpliwie dzięki zaangażowaniu Jana Masłowskiego to m.in.: dwa tytuły mistrza Polski juniorek Elmotu w 1987 r. i w 1988 r., tytuł wicemistrza Polski juniorek młodszych Elmotu w 1986 r., czwarte miejsce na mistrzostwach Polski drużyny młodzików Bel-Polu w 1996 r., dwa siódme miejsca juniorów Bel-Polu i ŚKPR-u na mistrzostwach Polski w 2000 r. i w 2010 r. oraz regularna w ostatnich latach gra seniorów w I lidze – drugim szczeblu rozgrywkowym w Polsce (nieprzerwanie od 2011 roku).
Jest członkiem władz Dolnośląskiego Związku Piłki Ręcznej.
W środowisku piłki ręcznej to człowiek instytucja. W przeszłości działalność sportową łączył między innymi z pracą w samorządzie, był radnym Rady Miejskiej w Świdnicy i radnym Rady Powiatu Świdnickiego. Odznaczony Złotą Odznaką Związku Piłki Ręcznej w Polsce.
Piotr Pamuła jest wyjątkową postacią świdnickiego harcerstwa. Ostatnie 25 lat pod przewodnictwem druha Pamuły, to okres największego rozkwitu hufca Świdnica. Wielokrotnie był komendantem zlotów i rajdów zarówno ogólnopolskich, jak i na szczeblu wojewódzkim, za każdym razem godnie reprezentując nasze miasto. Do najważniejszych funkcji jakie pełnił Piotr Pamuła należą: komendant reprezentacji Chorągwi Dolnośląskiej na Światowym Zlocie Harcerstwa Polskiego, przez piętnaście lat komendant Ogólnopolskiego Rajdu „Granica”. Kilkakrotnie był komendantem Zlotu Chorągwi, a trzykrotnie zlot taki organizował wraz z hufcem Świdnica. Ostatni Zlot Chorągwi Dolnośląskiej odbył się w Świdnicy w 2014 roku, uczestniczyło w nim blisko 2000 harcerzy. Uwielbia wielkie wyzwania i potrafi mobilizować do ich realizacji innych. Dzięki swojej osobowości i kulturze osobistej ma doskonały kontakt zarówno z harcerzami jak i instruktorami. Nie rozkazuje.
Nie żąda. Nie poucza. Myśli o innych, nigdy o sobie. Doskonały przywódca i jak mówią o nim współpracownicy „siła spokoju”.
Wielki nacisk kładzie na wychowanie patriotyczne w harcerstwie. Jest pomysłodawcą i inicjatorem akcji „W każdym domu polska flaga”, promującej barwy narodowe i wywieszanie flag podczas świąt państwowych. W 2013 roku zainicjował i po raz pierwszy zorganizował miejskie obchody Święta Flagi – 2 maja. Corocznie organizuje powiatowy konkurs dla gimnazjalistów poświecony bohaterom książki „Kamienie na szaniec”.
Był inicjatorem i współorganizatorem posadzenia „Dębu Pamięci” przy Gimnazjum im. Szarych Szeregów w Pszennie i kolejnych w Świdnicy przy Młodzieżowym Domu Kultury oraz na placu św. Małgorzaty. Prowadzi wszystkie patriotyczne uroczystości miejskie i powiatowe z okazji świąt narodowych.
Piotr Pamuła jest instruktorem ZHP od 1976 r. W 1981 r. założył drużynę „Dęby” i do dnia dzisiejszego nieprzerwanie jest jej drużynowym. Poza codzienną pracą podejmuje też wielkie wyzwania. Z jego inicjatywy w 1995 r. w Świdnicy gościła wystawa autorstwa Barbary Wachowicz „Kamyk na szańcu”. Ponownie w 2005 roku, z okazji sześćdziesięciolecia harcerstwa świdnickiego literatka Barbara Wachowicz była w Świdnicy ze spektaklem „Ojczyźnie miłej służ”. Druh Piotr Pamuła jest doskonałym gospodarzem, który stale podwyższa standard obozowania w Harcerskim Ośrodku Obozowym hufca Świdnica w Niesulicach. Kształci kadrę instruktorską organizując warsztaty doskonalące.
Jest autorem wielu poradników, scenariuszy harcerskich uroczystości oraz opracowań metodycznych. Dba o rozwój duchowy harcerzy inicjując harcerskie msze święte oraz utrzymując bardzo dobre kontakty z proboszczami i Diecezją Świdnicką. Z jego inicjatywy i na jego wniosek hufiec i chorągiew zyskały kapelana, księdza podharcmistrza Daniela Rydza. Druh Pamuła to harcerz „całym życiem”, w pełni oddany harcerskim sprawom. Kształtuje pozytywny wizerunek związku, m.in.: poprzez motywowanie do pracy Rady Przyjaciół Harcerstwa Ziemi Świdnickiej. Był inicjatorem współpracy z Niemiecką Organizacją Harcerską im. Św. Jerzego w Biberach i do dnia dzisiejszego utrzymuje przyjacielskie relacje z kadrą tej organizacji.
Aktywnie działa w Świdnickim Towarzystwie Partnerstwa Miast, Towarzystwie Regionalnym Ziemi Świdnickiej, Towarzystwie Opieki nad Zwierzętami w Polsce- oddział w Świdnicy. Jest honorowym członkiem Świtowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej.
Piotr Pamuła odznaczony został Złotym Krzyżem Zasługi, Srebrną Odznaką Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego, Medalem Pro Memoria, Honorową Odznaką Chorągwi Dolnośląskiej ZHP, Złotym Krzyżem za Zasługi dla ZHP.
Daniel Perski w Świdnicy mieszka od 1945 r., a od 1949 r. rozpoczął swoją przygodę ze sportem uprawiając gimnastykę sportową w Miejskim Klubie Sportowym „Polonia” Świdnica, gdzie ostatecznie uzyskał klasę mistrzowską. Jest osobą znaną i cenioną w polskim sporcie, jako zawodnik (medalista mistrzostw Polski), trener I klasy i wychowawca wielu pokoleń doskonałych zawodników. Był reprezentantem Kadry Polski i wielokrotnym Mistrzem Świata i Europy. Jest wieloletnim działaczem i sędzią zawodów międzynarodowych – Mistrzostw Świata i Europy. W latach 1981 -1988 przez dwie kadencje był Prezesem Polskiego Związku Akrobatyki Sportowej. Był wieloletnim pracownikiem ZWAP – PAFAL w Świdnicy. W latach 1970-1975 kierował Wydziałem Kultury Fizycznej i Sportu w Urzędzie Miasta i Powiatu Świdnica. W tym czasie pozyskał środki na budowę siłowni na stadionie.
Był też inicjatorem budowy Ośrodka Wypoczynkowego „Złoty Las”. Ośrodek został dofinansowany z Centralnego Funduszu Turystyki i otwarty w maju 1975 r. – służył przez wiele lat mieszkańcom Świdnicy. W latach 1975 – 1991 Daniel Perski był zastępcą, a następnie dyrektorem Wydziału Kultury Fizycznej Sportu i Turystyki w Urzędzie Wojewódzkim w Wałbrzychu. W czasie pełnienia tej funkcji, na wniosek władz miasta pozyskał z Głównego Komitetu Kultury Fizycznej środki z Centralnego Funduszu Kultury Fizycznej i Turystyki na budowę i rozbudowę miejskich obiektów sportowych, w tym na budowę sztucznego lodowiska – pierwszego takiego lodowisko na Dolnym Śląsku.
Będąc już na emeryturze nadal działał na rzecz świdnickiego sportu. W roku 1991 na walnym zebraniu Miejskiego Klubu Sportowego „Polonia” Świdnica został wybrany wiceprezesem do spraw sportowych. W okresie pełnienia tej funkcji (do czerwca 1999 r.) klub uzyskiwał najlepsze wyniki sportowe w całej swojej działalności m.in.:
-
Sekcja Akrobatyki sportowej zdobywała czterokrotnie drużynowego Mistrza Polski (czwórka męska zdobyła wice Mistrzostwo Świata i medale na Mistrzostwach Europy).
-
Sekcja Siatkówki Kobiet uczestniczyła w rozgrywkach I Ligi.
-
Sekcja Bokserska walczyła z powodzeniem w I Lidze zdobywając w 1998 r. tytuł Drużynowego Mistrza Polski.
4.Sekcja piłki nożnej rozgrywała mecze w III Lidze.
Daniel Perski od wielu lat jest organizatorem imprez sportowych o charakterze krajowym i międzynarodowym. Najważniejsze z nich to: Mistrzostwa Europy we Wrocławiu. Puchar Świata w skokach w 1998 r. w Świdnicy, Mistrzostwa Polski Seniorów i Juniorów oraz Puchar Polski w 1994 r.,1999 r., 2002 r. , 2004 r. i 2006 r. Był przewodniczącym XIV Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w Akrobatyce oraz przewodniczącym osiemnastu edycji Turnieju im. Henryka Chmielewskiego, który uznawany jest za największa imprezę europejską w akrobatyce sportowej.
Za swoją działalność Daniel Perski był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany m.in.: tytułem Zasłużony Pracownik Administracji Państwowej, złotą odznaką Głównego Komitety Kultury Fizycznej i Sportu – Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej, Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Dwukrotnie wyróżniany był za działalność przez Prezydenta Miasta Świdnica w 2004 i w 2008 r.
Ryszard Pycz jest mieszkaniec Świdnicy od 1945 r. Był zawodnikiem Miejskiego Klubu Sportowego „Polonia” Świdnica w latach 1945-1960. Swoje doświadczenie wykorzystywał w pracy z młodzieżą, jak i w pracy trenerskiej. Kontynuując swoją dzielność w „Polonii” przez wiele lat wspomagał sekcję bokserską, jako działacz organizując sparingi, walki ligowe i międzynarodowe. Z racji wzorowego wywiązywania się ze swoich obowiązków, został wybrany kierownikiem sekcji boksu.
W trakcie działalności Ryszarda Pycza w sekcji boksu zawodnicy zdobyli drużynowe mistrzostwo Polski w 1998 r. Najbardziej znanymi zawodnikami byli: Aleksander Nycz, Robert Gniot, Łukasz Zygmunt, Mirosław Kontusz, Gienadij Staruszenko, Piotr Wilczewski – zdobywca złotego medalu Mistrzostw Europy w wadze super średniej. W ostatnich latach sukcesami na arenach Dolnego Śląska oraz w rywalizacji ogólnopolskiej i europejskiej sukcesy odnosiły: Klaudia Markocka, Paulina Zdanowicz.
Talent organizacyjny Ryszarda Pycza dostrzeżono w Polskim Związku Bokserskim w Warszawie i w 2001 r. wybrany został na członka zarządu. Jednocześnie powołany został na Prezesa Dolnośląskiego Okręgu Związku Bokserskiego we Wrocławiu. Uhonorowaniem działalności Ryszarda Pycza był wybór do Wydziału Młodzieżowego przy Europejskiej Federacji Boksu Amatorskiego w 2002 r. Za swoją społeczną działalność w sporcie został odznaczony odznaką Polskiego Związku Bokserskiego w 2002 r. oraz srebrną w 2009 r., a także Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi w 2004 r.
Ryszard Pycz jest uznanym autorytetem w środowisku lokalnym. Ma doskonały kontakt z kadrą trenerską oraz z młodzieżą uprawiającą boks. Potrafi wskazywać
im prawidłowe wzorce oraz drogę, jaką powinni kroczyć przez życie i prowadzi wielu zawodników do sukcesów sportowych.
Tadeusz Smarzyński jest długoletnim działaczem Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej na terenie Świdnicy. Od września 2009 r. pełnił funkcję Wiceprezesa Zarządu Miejsko-Gminnego Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w Świdnicy, natomiast od października 2013 r. pełni funkcję Prezesa ww. Zarządu.
Podczas dotychczasowej działalności w zarządzie PKPS-u Tadeusz Smarzyński wniósł duży wkład w udzielanie pomocy materialnej i finansowej mieszkańcom Świdnicy, będącym w bardzo trudnej sytuacji życiowej i materialnej. Z inicjatywy Tadeusza Smarzyńskiego w 2006 r. został utworzony na terenie naszego miasta magazyn żywności. Na bazie zorganizowanego wydawania żywności w ramach realizacji programu „Dostarczania nadwyżek żywności dla ludności Unii Europejskiej” trzy tysiące trzystu świdniczan będących w trudnej sytuacji materialnej, w latach 2006-2013 corocznie otrzymywało artykuły żywnościowe. W 2013 r. wydano 84 tony żywności o wartości ponad 184 tys. zł dla osób wymagających szczególnej pomocy materialnej.
Z inicjatywy oraz osobistego zaangażowania Tadeusza Smarzyńskiego Zarząd Miejsko-Gminny PKPS w Świdnicy corocznie zabezpiecza realizację dostawy odzieży i butów z centralnego magazynu prowadzonego przez Świętokrzyski Zarząd PKPS w Kielcach. W ramach ww. dostaw, w 2013 r. niezbędną odzież oraz buty przekazano prawie sześciu tysiącom osób – mieszkańcom Świdnicy, będących osobami bezdomnymi, biednymi i bezrobotnymi. Zarząd Miejsko-Gminny PKPS jest organizatorem corocznych zbiórek żywności w jednostkach handlowych na terenie Świdnicy, która jest przekazywana w formie paczek żywnościowych z okazji Świąt Wielkanocnych i Bożego Narodzenia.
Codzienną troską i wyrazem dużego zaangażowania Tadeusza Smarzyńskiego jest działalność na rzecz Klubu Seniora. W klubie organizowane są spotkania towarzyskie, wieczorki taneczne, wycieczki, wczasy dla mieszkańców Świdnicy – seniorów (emerytów i rencistów). W 2013 r. oraz w pierwszym kwartale 2014 r. były wykonywane prace remontowe w klubie, a ich podstawowym celem było stworzenie odpowiednich warunków do organizacji działalności kulturalno-oświatowej na rzecz seniorów. Ze strony Tadeusza Smarzyńskiego został włożony duży wkład pracy i osobiste zaangażowanie w zakresie pozyskania materiałów budowlanych niezbędnych do wykonania ww. prac, środków finansowych jak również realizację prac remontowych.
Tadeusz Smarzyński, mając na uwadze podnoszenie jakości wykonywanych usług opiekuńczych na rzecz mieszkańców Świdnicy, corocznie jest organizatorem szkoleń dla opiekunek.
W codziennej działalności społecznej na rzecz PKPS-u Tadeusz Smarzyński wyróżnia się dużą wrażliwością społeczną w zakresie występujących trudnych problemów życiowych mieszkańców miasta.
W wyniku dużego, osobistego zaangażowania ze strony Tadeusza Smarzyńskiego, jako Prezesa Zarządu Miejsko-Gminnego PKPS, działalność Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej na terenie Świdnicy ma pozytywne rezultaty w rozwiązywaniu trudnych problemów życiowych mieszkańców naszego miasta, które dotyczą szczególnie ludzi starszych, niepełnosprawnych i pozbawionych środków do życia.
Andrzej Ząbek jest w gronie długoletnich i zasłużonych trenerów Miejskiego Klubu Sportowego „Polonia” Świdnica. W czasie swojej trenerskiej pracy nie szczędził nigdy prywatnego czasu na pracę wychowawczą z dziećmi i młodzieżą. Całe pokolenia siatkarskiej społeczności zawdzięczają mu profesjonalne wyszkolenie i uczestniczenie w rozgrywkach kadry dolnośląskiej i Kadrze Polski. Andrzej Ząbek jest nie tylko cenionym trenerem I klasy piłki siatkowej, ale także nauczycielem i pedagogiem w Liceum Ekonomicznym w Świdnicy, gdzie kontynuuje prowadzenie klas sportowych o profilu siatkówki – zapoczątkowane przez Jego ojca Tadeusza Ząbka- pioniera świdnickiej siatkówki. Doskonalił się na licznych kursach, szkoleniach i grupach roboczych, gdzie aktywnie włączał się w nowe rozwiązania przyczyniając się jednocześnie do aktywności w społeczności trenerskiej Dolnego Śląska. Poszerzał swoje kwalifikacje, był na bieżąco z obowiązującymi przepisami Polskiego Związku Piłki Siatkowej jak też i Dolnośląskiego Związku Piłki Siatkowej we Wrocławiu. Jako trener wraz ze swoimi podopiecznymi wielokrotnie zdobywał medale na Mistrzostwach Polski Juniorek. Wyszkolił i przyczynił się do udziału w Grupie Nadziei Olimpijskich –zawodniczki: Małgorzata Kmieć, Beata Woźna. Przygotował Dorotę Świeniewicz do udziału w Kadrze Polski Seniorek, gdzie zdobyła Mistrzostwo Europy. W 1995 r. reprezentacja Polski Kadetek zdobyła na Mistrzostwach Europy srebrny medal. Udział w nich brały wychowanki świdnickiego klubu: Adrianna Wychowanek, Iwona Lepak, Magdalena Sadowska, Alicja Graca, Katarzyna Lepak. Ponadto niejednokrotnie zawodniczki, wychowanki klubu były powoływane do Kadry Polski Juniorek, Kadry Polski Seniorek, Reprezentacji Polski Juniorek.
Za swoją działalność pan Andrzej Ząbek był wielokrotnie wyróżniany i nagradzany, m.in.: honorową odznaką „Zasłużony dla Wojewódzkiej Federacji Sportu w Wałbrzychu”, medalem „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej i Turystyki Województwa Wałbrzyskiego”, Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej, złotą odznaką za zasługi dla Wojewódzkiej Federacji Sportu Wrocław, srebrną odznaką „Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej”.
W 1992 r. zdobył pierwsze miejsce w Plebiscycie na Najpopularniejszego Sportowca
i Trenera Ziemi Świdnickiej.
Do tej pory aktywny działacz Miejskiego Klubu Siatkówki „Świdnica”, który włącza się
w codzienne życie sportowe zawodniczek i społeczności trenerskiej klubu. W środowisku lokalnym jest bardzo uznaną osobowością i wzorem do naśladowania. Jak najbardziej może być autorytetem wskazywanym młodzieży szukającej wzorów do naśladowania.
fot: Beata Ziółkowska- Seńków